Παρακλητικός κανόνας εις τον Άγιον ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ τον Μέγαν

Παρακλητικός κανόνας εις τον Άγιον ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ τον Μέγαν

Ευλογήσαντος του Ιερέως λέμε το «Κύριε Εισάκουσον» μεθ’ ο το Θεός Κύριος και τα επόμενα τροπάρια.

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου.

Και μη εισέλθεις εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων.

Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου. εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου.

Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος. Και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου.

Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τα χείρας μου. η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι.

Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου.

Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ’ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον.

Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα.

Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου

Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε. προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου.

Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με.

Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σού ειμί.

Ήχος δ΄

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στιχ. α΄. Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στιχ. β΄. Πάντα τα έθνη εκύκλωσάν με και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν. ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στιχ. γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Είτα τα παρόντα τροπάρια.

Ήχος δ’. Τη Θεοτόκω εκτενώς.

Οι εν τη Πόλει χαλεπώς χειμαζόμενοι και υπό νόσων συμφορών τε κυκλούμενοι εν τω ναώ προσέλθετε λειψάνοις ιεροίς θείου Ποιμενάρχου τε διδασκάλου Οσίου Βασιλείου Μάκαρος, εκτενώς εκβοώντες: Μη διαλίπης, Άγιε, βοάν προς τον Θεόν υπέρ πάντων των δούλων σου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Τον Ιησούν εν στεναγμοίς ικετεύσωμεν και Βασιλείου τοις λειψάνοις προσπέσωμεν όπως δωρίση άπασι την άφεσιν ημίν ων αφρόνως έκαστος, συμβουλή του βελίαρ πλείστοις ανομήμασι κατερρύπανε βίον. Τας ικεσίας δέχου ως Πατήρ ημών απάντων, Βασίλειε Άγιε.

Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Τη Θεομήτορος Εικόνι προσπέσωμεν και ως Μητέρα Ιησού ικετεύσωμεν ως παρρησίαν έχουσαν θερμήν προς τον Θεόν, ον αφράστως έτεκε, της φωνής επακούσαι, νυν εν στεναγμοίς ψυχής των οικτρώς δεομένων. Ως συμπαθής παράσχου προς Χριστού, ρώσιν σωμάτων, ψυχών τε την ίασιν.

Ο Ν΄ (50) ΨΑΛΜΟΣ

Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψον το ανόμημά μου.

Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου, και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με.

Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστί δια παντός.

Σοι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα. όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις σου, και νικήσεις εν τω κρίνεσθαί σε.

Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου.

Ιδού γαρ αλήθεια ηγάπησας. τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι.

Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι. πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.

Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην. αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.

Απόστρεψον το πρόσωπόν σουαπό των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον.

Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου.

Μη απορρίψεις με από του προσώπου σου, και το Πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλεις απ’ εμού.

Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με.

Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι.

Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου. αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου.

Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου.

Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν. ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις.

Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον. καρδία συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, ο Θεός, ουκ εξουδενώσει.

Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ.

Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.

O Κανών του Αγίου φέρων ακροστοιχίδαν

«Βασιλέα Βασιλευ(ον)των Βασίλειε ικέτευε υπέρ ημών».

Ωδή α’. Ήχος πλ. δ’. Υγράν διοδεύσας

Βασίλειε Πάτερ, ως παρεστώς Τριάδι Αγία, υπερεύχου υπέρ ημών, έλλαμψιν δοθήναι τοις υμνούσι , αγιασμόν τε, ειρήνην και άφεσιν.

Αγίασον, Πάτερ, ως συμπαθής ημών των υμνούντων αισθητήρια δαψιλώς και εν κατανύξει προσκυνούντων τα χαριτόβρυτα θεία σου λείψανα.

Σοφίας γενόμενος εραστής της επουρανίου, ηκολούθησας ακλινώς ταύτη, και ημάς νυν δεομένους ακολουθείν δια βίου αξίωσον.

Ιδού παριστάμεθα ταπεινώς και εν κατανύξει προ λειψάνων σου πανοικεί, και παρακαλούμεν καταπέμψαι χαράν, υγείαν και θείαν αντίληψιν.

Λιμήν των εν ζάλει και συμφοραίς Παναγία Κόρη, ως υπάρχουσα των πιστών δέησιν προσδέχου και παράσχου σην προστασίαν, Παρθένε, την άμαχον.

Ωδή γ΄. Ουρανίας αψίδος.

Εις νυμφώνα τον θείον παρεστηκώς, Άγιε, και χοροστασίαις Αγγέλων συναυλιζόμενος , ημάς αξίωσον νυν, εν μετανοία βιώσαι καθ’ εκάστην έργοις τε και λόγοις πταίουσι.

Αρετών συ εδείχθης καθηγητής άριστος ταύτας εν ασκήσει τελεία κατεργασάμενος, διό ημάς οδηγών μη διαλείπεις πανσόφως τοις του βίου κύμασι μη κατακλύζεσθαι.

Βασιλέα των όλων υπέρ ημών, Άγιε, των εν συμφοραίς και κινδύνοις και περιστάσεσι χειμαζομένων οικτρώς, νυν εκδυσώπησον όπως παριδών τα πταίσματα, χάριν δωρήσηται.

Αγαθός οικονόμος συ των πιστών πέφυκας πάντα εν αγάπη, σοφία, πάτερ, δεξάμενος , όθεν ημάς εκτενώς νυν δεομένους εν πόθω προ λειψάνων θείων σου, πρόσδεξαι, Άγιε.

Σωτηρία του κόσμου, ω Μαριάμ Άχραντε, εκ της του Υιού και Θεού σου ενανθρωπήσεως αναφανείσα, διό συν Βασιλείω δυσώπει ιλασμόν και άφεσιν πάσι χαρίσασθαι.

Ικέτευε Θεόν των όλων, Βασίλειε Ιεράρχα, καταπέμψαι εξ ουρανού ημίν τοις προσκλαίουσι υγείαν και άφεσιν οφλημάτων.

Επίβλεψον εν ευμενεία, Πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.

Αίτησις και το Κάθισμα

Ήχος β’. Πρεσβεία θερμή

Προσδέχου τανύν ημάς τους προσπίπτοντας και πόθω πολλώ σα λείψανα κατέχοντας καταπέμπων, Βασίλειε, προς Χριστού του Φιλανθρώπου την άφεσιν επιστροφήν τε οίκοι εν χαρά και πάσι παρέχων τα αιτήματα.

Ωδή δ΄. Εισακήκοα Κύριε.

Ιατρόν σε γινώσκομεν οι εν ασθενείαις σοι καταφεύγοντες και λαμβάνοντες την ίασιν των ψυχών, σωμάτων τε, Πανάγιε.

Λυτρωτήν επιστάμεθα των του Πονηρού παγίδων, Πανόσιε, και θερμώς σοι προσερχόμεθα των δεινών ευρείν την απολύτρωσιν.

Ευσυμπάθητος, Άγιε ως Χριστού πιστότατος αναδέδειξαι Εκκλησίας τε υπέρμαχος και ημών προστάτης νυν θερμότατος.

Υπό σου βοηθούμενοι οι εν συμφοραίς τε και περιστάσεσι και τα λείψανα κατέχοντες πύργοι ακαθαίρετοι φαινόμεθα.

Τον Σωτήρα δυσώπησον μετά Βασιλείου, Θεομάκαριστε, του δοθήναι ημίν άπασι σωτηρίαν, άφεσιν και έλεος.

Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς.

Ω των δωρεών τη πρεσβεία σου, Βασίλειε, αντιπαρέχεις πάσι τον φωτισμόν και την ειρήνην, υγείαν ψυχής και σώματος.

Νίκας κατ’ εχθρών Εκκλησία σου κατάπεμψον, Ορθοδοξίας θρίαμβον ακλινή και δεομένοις τυχείν σωτηρίας άνωθεν.

Βίβλοις σου σεπτοίς οδηγούμενοι, μακάριε, της απιστίας θάλασσαν αλμυράν νυν διαπλέομεν πάντες διασωζόμενοι.

Άπαντες ημείς οι κυκλούντες σου τα λείψανα εν κατανύξει, πίστει τε και χαρά καθάπερ ζώντα και αύθις σοι παριστάμεθα.

Σώσον Αγαθή Βασιλείου ταις δεήσεσι τους ευλαβώς τα λείψανα τα αυτού νυν προσκυνούντας εν πόθω και μεγαλύνοντας.

Ωδή ς΄. Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον.

Ικέτευε εκτενώς προς Κύριον, ω Βασίλειε, Πατέρων το κλέος υπέρ ημών δεομένων εν πίστει και εκζητούντων θερμήν σου αντίληψιν, νικήσαι πάντα πειρασμόν ως τυχών παρρησίας προς Κύριον.

Λιμένα σε ασφαλή κεκτήμεθα, οι εν βίω θαλαττεύοντες, Πάτερ, ότι καλώς τους κινδύνους γιγνώσκεις και νικηφόρως αυτούς διεπέρασας τη χάριτι του Ιησού, ω Πατέρων σοφόν ακροθίνιον.

Ελέησον τους υμνούντας, Άγιε και εν πόθω και χαρά προσκυνούντας τα ιερά και πανάγια όντως πολυτελή τε χρυσού τιμιότερα σα λείψανα πανευλαβώς ω Μαρτύρων Χριστού ισοστάσιε.

Ινδάλματα του νοός αφάνισον, καθ’ εκάστην πολεμούντα με, Πάτερ και καθαράν την ψυχήν μου παράσχου του ανυμνείν εκ καρδίας τον Κύριον, καθάπερ άγγελος Θεού μοναστών ως κανών και διδάσκαλος.

Εκέκραξα, Παναγία Δέσποινα , εκ βαθέων μου αιτών προστασίαν. όθεν ομού μετά πάντων Αγίων καθικέτευε εύσπλαγχνον Κύριον του δούναι άπασιν ιδείν μεθ’ υμών την ζωήν την αιώνιον.

Ικέτευε Θεόν των όλων, Βασίλειε Ιεράρχα, καταπέμψαι εξ ουρανού ημίν τοις προσκλαίουσι υγείαν και άφεσιν οφλημάτων.

Επίβλεψον εν ευμενεία, Πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.

Αίτησις και το Κοντάκιον

Ήχος δ’. Προστασία των χριστιανών.

Οι εν θλίψεσι, δοκιμασίαις κυκλούμενοι και δεινών ταις επιφοραίς πειραζόμενοι, δεύτε πάντες τοις Ιεροίς λειψάνοις εν κλαυθμώ Βασιλείου και εν στεναγμοίς επικαλούμενοι αυτού μεσιτείαν βοήσωμεν. Φάνηθι ως προστάτης πτωχών και αδικουμένων ημών προστασία τε και χαρά και στερρόν καταφύγιον.

Προκείμενον, Ήχος δ΄.

Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν και η μελέτη της καρδίας μου σύνεσιν.

Στιχ. Ακούσατε ταύτα πάντα τα έθνη.

Ε Υ Α Γ Γ Ε Λ Ι Ο Ν

Εκ του κατά Ιωάννην (ι’. 1-9)

Είπεν ο Κύριος προς τους εληλυθότας προς αυτόν Ιουδαίους. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής· ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων. τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ᾿ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά. καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ· ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν. Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς. Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων. πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ, κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί· ἀλλ᾿ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα. ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.

Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Ταις του Ιεράρχου πρεσβαίαις Ελεήμων, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Και νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν.

Ταις της Θεοτόκου, πρεσβαίαις Ελεήμων, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Στιχ. Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.

Ήχος πλ.β΄. Όλην αποθέμενοι.

Άπαντες προσέλθωμεν τοις ιεροίς νυν λειψάνοις Βασιλείου μάκαρος και απαρυσώμεθα χάριν άφθονον παρ’ αυτού σήμερον και χαράς ενθέου εμπλησθέντες εκβοήσωμεν προς τον Πανάγαθον τας ευχαριστίας προσάδοντες. Θεέ Πατέρων Άγιε και των Προπατόρων το καύχημα πρόφθασον και ρύσαι, πταισμάτων χαλεπών και πειρασμών τους ταπεινούς νυν ικέτας σου πίστει δεομένους σοι.

Ωδή ζ΄. Οι εκ της Ιουδαίας.

Ιδού οι επταικότες δούλοι σου Ιεράρχα προ των λειψάνων των σων, παρέβημεν αφόβως το θέλημα Κυρίου και προς σε καταφεύγομεν, εν ταπεινώσει πολλή, αιτούντες την συγγνώμην.

Καθάρισον Παμμάκαρ, του νοός μου τον ζόφον ίνα ιδώ καθαρώς ευχής, καρπούς, της θείας, και κράζω εν καρδία Ιησού με ελέησον, ως ελέημων Θεός και μόνος ευεργέτης.

Ελέησόν σοι κράζω ψυχή συντετριμμένη ως ποιμενάρχη Χριστού, καλώς γαρ συ γινώσκεις ευόλισθον ανθρώπων ως διδάσκαλος πάνσοφος. διό μετάδος ημίν την δύναμιν εξ ύψους.

Την χάριν των θαυμάτων εκ Θεού προσελάβου ως καθαρός τη ψυχή. διό τοις δεομένοις ημίν αντιπαρέχεις προς Χριστού την επίσκεψιν, και θεραπεύεις ημών σωμάτων αλγηδόνας.

Ελπίς απηλπισμένων, Θεοτόκε Μαρία, των ασκητών η πνοή, Πατέρων και Μαρτύρων και πάντων των Αγίων η χαρά και η έφεσις, αντιμετάδος ημίν την χάριν του Υιού σου.

Ωδή η΄. Τον Βασιλέα των Ουρανών.

Υπέρ ημών των αμαρτωλών εκδυσώπει Τριάδα την Αγίαν Βασίλειε Ουραφάντορ, ως έχων παρρησίαν.

Επί τη μνήμη σου Αγαθέ συνελθόντα Ορθοδόξων τα πλήθη τον Κύριον και Βασιλέα υμνούμεν εις αιώνας.

Παρεστηκώς τη εν ουρανοίς Πανυμνήτω Παναγία Τριάδι ημών μνημόνευε απαύστως Βασίλειε θεόφρον.

Επικαλούμαι σε Μαριάμ και Βασίλειον τον Μέγαν, δοθήναι τον Κύριον και Βασιλέα υμνείν εις τους αιώνας.

Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.

Ροήν την των δακρύων, πάτερ μη παρίδης, εκ κατωδύνου καρδίας και ζάλης πολλής, αλλά παράσχου συγγνώμην ως συμπαθέστατος.

Ημάς τους δεομένους προ των σων λειψάνων και αιτουμένους εν πίστει και πόθω πολλώ αντικατάπεμψον, Πάτερ, χάριν την άνωθεν.

Μεγάλη σου η χάρις, Πάτερ, θεοφόρε, και παρρησία τω θρόνω Τριάδος σεπτής. όθεν ημών δεομένων τάχος επάκουσον.

Ω τις μη εκπλαγείη ότι προς το τέλος του ιερού σου κανόνος γεγόναμεν νυν. όθεν τοις μέλπουσι δίδου πόθων απόλαυσιν.

Νεκρός ων εξανέστην ταις του Βασιλείου και της Μητρός του Κυρίου λιταίς ιεραίς. διό εν πόθω αγίω αυτούς δοξάσωμεν.

Άξιον εστιν ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών.

Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σερουφείμ, την αδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκούσαν. την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.

Και τα Μεγαλυνάρια

Τον ουρανοφάντορα του Χριστού μύστην του Δεσπότου, τον φωστήρα τον φαεινόν, τον εκ Καισαρείας και Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τον μέγαν, πάντες τιμήσωμεν.

Δεύτε ασπασώμεθα εν χαρά και εν κατανύξει Βασιλείου τα ιερά λείψανα, αιτούντες παρά Χριστού την χάριν και ρώσιν και υγείαν και πάντων άφεσιν.

Χαίροις Ιεράρχα του Ιησού και ημών απάντων προστασία και βοηθός Βασίλειε Πάτερ, Καππαδοκών το κλέος, ημών δε προστασία και αγαλλίασις.

Πάσαι των αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.

Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς (γ΄).

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε, ελέησον. Κύριε ελήσον. Κύριε ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς αγιασθήτω το όνομά σου . Ελθέτω η βασιλεία σου. Γεννηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επίτης γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον. Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος , νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Απολυτίκιον. Ήχος α’.

Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου, ως δεξαμένη τον λόγον σου. δι’ ου θεοπρεπώς εδογμάτισας την φύσιν των όντων ετράνωσας. τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας, βασίλειον ιεράτευμα, Πάτερ Όσιε. Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου

Πάτερ θεοφόρε, αληθώς πρόμαχος ημών ανεδείχθης, εν τοις εσχάτοις καιροίς. πάσαν γαρ αλήθειαν διασαφήσας καλώς εν τοις βίβλοις σου, Άγιε και νυν εκδιδάσκεις επιστρέφειν, Όσιε προς τον Θεόν ακλινώς, μέσων των θορύβων της πλάνης και διαπεράν δι’ ελπίδος την του βίου ρέουσαν διάβασιν.

Δέσποινα πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.

Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν!

Πηγή :http://paterikakeimena.blogspot.

Παρακλητικός Κανόνας Αγίας Παρασκευής της Αθληφόρου

   Αγίας  Παρασκευής της Αθληφόρου(+26 Ιουλίου)

                                  

Ευλογήσαντος του Ιερέως.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνην σου. Και μη εισέλθεις εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισεν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος, και ηκηδίασεν το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδίαν μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτησα. Διαπέτασα  προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι.
Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ΄εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα. Γνωρισόν μοι κύριε, οδόν εν ή πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχρών μου Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι  συ εί ο Θεός μου. Το Πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνην σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί. 

Είτα τα παρόντα Τροπάρια.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν ΄ ευλογημένος ο ερχόμενος έν ονόματι Κυρίου.
(Τετράκις)

Ήχος δ’ ( ο υψωθείς εν τω Σταυρώ)

Ευαρεστήσασα Θεώ, Αθλοφόρε, και πειρασθείσα ως χρυσός εν καμίνω, Παρασκευή πανένδοξε, βασάνων πειρασμοίς, θαύματα πηγάζεις νυν, και νοσήματα παύεις, και τον υπεράγαθον του Θεού Θεόν Λόγον, υπέρ ημών αεί εκδυσωπείς, όπως αυτού των δωρεών επιτύχωμεν.           

Δόξα πατρί….   «Απολυτίκον»
Ήχος α’  (Της ερήμου πολίτης)  

Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμον σου Πίστην εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Αθληφόρε, όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών.

Και νύν  «Θεοτοκίον»

Ου σιωπήσομεν,  ποτέ,  Θεοτόκε, τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι, εί μη γαρ Συ προίστασο πρεσβέβουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων: Τις δε διεφύλαξεν εως νύν ελευθέρους: Ούκ αποστώμεν,  Δέσποινα , εκ Σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών. 

Ψαλμός Ν΄ (50)

Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου,  εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα,  όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης  εν τω κρίνεσθαί Σε.
Ιδοί γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ι δού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα κσι  τα κρύφις της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.  Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί  ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με  από του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με . Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί τηνα αινεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον,  Κύριε , εν τη ευδοκίαν Σου την Σιώ, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.  

Είτα ο κανών ου η ακροστιχίς.
Θεράπον  δίδου μοι θεραπείαν. Γερασίμου.

Ωδή α’ (Ήχος πλ δ’ )
«Υγράν διοδεύσας….»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Υμνών σου την μνήμην παρακαλώ, ένδοξε Παρθένε, των πταισμάτων μου τας σειράς, διάρρηξον τάχος ταις προς Κτίστην, τον Πανοικτίρμονα πρεσβείαις σου.                                                                                                                           

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Μεγίστη η δύναμις, ην Σεμνή, έλαβες αξίως, εκ Θεού του θαυματουργείν, ταύτην ουν χρωμένη ήδη παύσον, τα πολυχρόνια πάθη μου δέομαι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Νομίμως αθλήσασα επί γής, Παρασκευή Μάρτυς και το στέφος εν Ουρανώ, σης απολαβούσα καρτερίας, υπέρ ημών τον Σωτήρα ικέτευε.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Όμματι, Πανάσπιλε, επ’ μοί, ιλέω σου βλέψον, και ιάτρευσον τα δεινά, του σώματος πάθη και τας νόσους, αποσκοράκισον θείαις πρεσβείες σου.

Ωδή γ’  «Συ εί το στερέωμα»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ισχύι του Πνεύματος, του Παναγίου ημάς ελέησον, Παρασκευή, και νόσων παντοίων, σαις λιταίς ελευθέρωσον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Σώσον ταίς πρεσβείαις σου, Παρασκευή πανακήρατε, πάντας ημάς, τους σε ανυμνούντας, και ευφήμως γεραίροντας.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Γενού μοι, Πολύαθλε, τω τεθλιμμένω προστάτις σύντονος, και εκ παθών, και κινδύνων ρύσαι, ταις ευχαίς σου και θλίψεων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Εξελού, Πανάχραντε, νόσων δεινών με και θλίψεων, των αφειδώς, καταπιεζόντων, τον σον δούλον εκάστοτε.

Ωδή δ’  «Εισακήκοα Κύριε»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ρώμην δίδου μου, Πάνσεμνε, κατά τε δαιμόνων και ολεθρίων παθών, και τον σάλον των πταισμάτων μου, ιεραίς λιταίς σου καταπράυνον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Αγαπήσα Κύριον, και στεφάνους δόξης κομίσασα, υπέρ πάντων καθικέτευε, των πιστώς τιμώντων σε, Πανεύφημε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ικεσίας μου πρόσδεξαι, ώ Παρασκευή Παρθένε, πολύαθλε, και παθών μου την σκοτόμαιναν, σου θερμαίς πρεσβείαις αποδίωξον.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ρύσαι, Κόρη Πανάμωμε, η Θεόν ασπόρως κυήσασα, τον σον δούλον κινδυνεύοντα, καταποντισθήναι με τοις πταίσμασιν.

    Ωδή ε’  «Φώτισον ημάς»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ως περ Συ, Σεμνή, εις Νυμφώνα τον Ουράνιον, αυγάζη ταις ενθέοις μαρμαρυγαίς, ούτω σους δούλους, δόξης θείας καταξίωσον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Σου εν τω ναώ, προσελθόντας τους οικέτας σου, ω Παρασκευή ελευθέρωσον, εκ νοσημάτων, ταις ευχαίς σου και κακώσεων.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Έρωτι Θεού, την ψυχήν πλήξον δέομαι, Παρασκευή, θείαις πρεσβείαις σου, και των παθών μου, την αχλύν νυν εξαφάνισον.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Πάναγνε ημείς, κεκτημένοι σε βοήθειαν, σκέπην και βεβαίαν αντίληψην, παντός κινδύνου, δια σου αει ρυσθείημεν.

Ωδή στ’  «Ιλάσθητί μοι»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Αιμάτων σου τοις κρουνοίς, Παρασκευή ως κατέσβεσας, της απιστίας το πύρ, ούτω νύν κατάσβεσον, την φλόγαν των νόσων μου, ταις σαις ικεσίαις. και κινδύνων με εξάρπασον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Ρεόντων το χαμερπές, Παρασκευή Πανακήρατε, το άστατον και φθαρτόν, παριδείν αξίωσον. σον δούλον πρεσβείαις σου, και αξιωθήναι, θείας δόξης και λαμπρότητος.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Απάσας τας κεφαλάς, των ανομούντων συντρίβεσθαι, υπό τους πόδας ημών, Θεόν καθικέτευε, Μάρτυς, των τιμώντων σου, πόθω την σην Κάραν, ην απέτεμεν ο άνομος.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Συ ούσα το καθαρόν και αγιώτατον Τέμενος, Μαρία του Παντουργού, παράσχου μοι  δάκρυα, ψυχήν καθαρίζοντα, και επάκουσόν μου, της δεήσεως σου δέομαι.

Επίβλεψον μετ’ ευμενίας, Παρασκευή Αθληφόρε, επί τα εμά δεινά πάθη του σώματος, και ίασιν δώρησαι μοι ευχαίς σου.

Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.

    «Κοντάκιον»

Προστάτρια Πιστών, Παρασκευή Αθληφόρε, πέλουσα, τοις τη σεπτή Εικόνι σου θερμώς προσπελάζουσιν, ικέτευε Χριστόν τον Νυμφίον σου, δωρηθήναι λύσιν των δεινών, νόσων και θλίψεων, και αμαρτιών πασων την συγχώρησιν.

«Προκείμενον»

Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι, και εισήκουσε της δεήσεώς μου.

«Στίχος»  Και έστησεν επί πέτρας τους πόδας μου, και κατεύθηνε τα διαβήματά μου.

«Ευαγγέλιον»

Έκ του κατά Μάρκον (5, 24-34)

Τω καιρώ εκείνω ηκολούθει τω Ιησού όχλος πολύς, και συνέθλιβον αυτόν. Και γυνί τις, ούσα εν ρύσει αίματος έτη δώδεκα, και πολλά παθούσα υπό πολλών ιατρών, δαπανήσασα τα παρ’ εαυτής πάντα, και μηδέν ωφεληθείσα, αλλά μάλλον είς το χείρον ελθούσα, ακούσασα περί του Ιησού, ελθούσα εν τω όχλω όπισθεν, ήψατο του ιματίου αυτού. έλεγε γαρ, ότι καν των ιματίων αυτού άψωμαι, σωθήσομαι. Και ευθέως εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής, και έγνω τω σώματι, ότι ίαται από της μάστιγος. Και ευθέως ο Ιησούς επιγνούς εν εαυτώ την εξ αυτού δύναμινεξελθούσαν, επιστραφείς εν τω όχλω, έλεγεν «Τις μου ήψατο των ιματίων;» Και έλεγον αυτώ οι Μαθηταί αυτού «Βλέπεις τον όχλον συνθλίβοντά σε, και λέγεις, Τις μου ήψατο;» Και περιβλέπετο ιδείν την τούτο ποιήσασαν. Η δε γυνή, φοβηθείσα και τρέμουσα, ειδυία ό γέγονεν επ’ αυτή, ήλθε, και προσέπεσεν αυτώ, και είπεν αυτώ πάσαν την αλήθειαν. Ο δε είπεν  αυτή «Θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε, ύπαγε εις ειρήνην, και ίσθι υγιής από της μάστιγός σου». 

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ταις της Αθληφόρου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάληψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων

«Προσόμοιον»

«Στίχος»  Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου,  εξάλειψον το ανόμημά μου

Μεταβολή παντός κινδύνου, απαλλαγή νόσου παντοίας υπάρχουσα, Παρασκευή Παρθένε, ρύσαι πάντας των δεινών, της των εναντίων κακουχίας, και της των δαιμόνων επηρείας, ταις θείαις σου προς Θεόν δεήσεσι.

    Ο Ιερεύς : Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου….

Ωδή ζ’  «Παίδες Εβραίων»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Κάραν πάνσεπτον πάντες, της Παρθενομάρτυρος δεύτε Παρασκευής, Πιστοί εν ετησίοις, τιμήσωμεν τοις ύμνοις, ως πηγήν ανεξάντλητον, των ιαμάτων αεί, και θείων δωρημάτων.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Εορτήν παναισίαν, οι Πιστοί ορθοδόξως τελέσωμεν, φαιδρώς Παρασκευής νυν, την Κάραν προσκυνούντες, και βοώντες εκ πίστεως, πρόφθασον ρύσαι ημάς, λιταίς σου πάσης νόσου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Υπέρ πάσαν ουσίαν, και υπέρ χρυσίον η Κάρα σου διαλάμπουσα, παρέχει σωτηρίαν, τοις πίστει Αθληφόρε, προς αυτήν καταφεύγουσι, και ιατρεύει ψυχών, θανατηφόρους νόσους.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Η Θεόν σαρκοφόρον, Παναγία Παρθένε αποκυήσασα, εκ πάντων αδοκήτων, κινδύνων τον λαόν σου, και εκ νόσων περίσωζε, και αμαρτίας δεσμόν, τάχει λιταίς σου λύσον.

Ωδή η’  «Τον Βασιλέα»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Στόματι πάντες, και καρδία υμνούμεν, την πανένδοξον Μάρτυρα Κυρίου, ότι αρρωστίας ετύχομεν την λύσιν.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Εν Ουρανίοις, Παρασκευή Αθληφόρε, τοις σκηνώμασι χορεύουσα των πίστει, σε υμνολογούντων μνημόνευε, Παμμάκαρ.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ρωσθείσα, Μάρτυς, τη ισχυί του Κυρίου, των Τυράννων κατησχύνας τα θράση, θραύσον και νυν πάντων, δεσμούς τυραννουμένων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Άχραντε μόνη, Ευλογημένη Μαρία, τα δυσίατα ιάτρευσον πάθη, του οικτρού σου δούλου, ίνα σε μακαρίζω.

Ωδή θ’  «Κυρίως Θεοτόκον»

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Φλέξον παρανόμων, Παρασκευή Μάρτυς.περί τω θείω τεχνάσματα άθεα, Πιστούς δε πάντας, θείω αυγάσματι λάμπρυνον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών

Έμπλεως ενθέου, λάμψεως γενέσθαι, τον σον οικέτην νυνί καταξίωσον, ταις προς τον όλον Δεσπότην, λιταίς σου Πάνσεμνε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι

Ίνα σε δοξάζω, Παρασκευή πόθω, τας ανιάτους μου νόσους θεράπευσον, και ταις ευχαίς σου τελείαν, ρώσιν παράσχου μοι.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Μόνη Θεοτόκε, ως Αγνή και Μήτηρ, της ακαθάρτου ιλύος με κάθαρον, των ακαθάρτων μωλώπων, και σώσον Δέσποινα.

Το «Άξιον εστίν»
και τα ακόλουθα Μεγαλυνάρια

Αίτησαι ειρήνην παρά Θεού, ψυχών σωτηρίαν, και κινδύνων απαλλαγή, θεία Αθληφόρε, Παρασκευή, ευχαίς σου, τοις πίστει ευφημούσι σε και γεραίρουσι.

Πορφυράν εξ αίματος την στολήν, συ περικειμένη, και το στέμμα εν κορυφή, έχουσα ώ Μάρτυς, και την της Παρθενίας, κατέχουσα λαμπάδα ημών μνημόνευε.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς,
οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τω σωθήναι ημάς.

«Τρισάγιον»

 «Απολυτίκον»
Ήχος α’  (Της ερήμου πολίτης)  

Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμον σου Πίστην εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Αθληφόρε, όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών.

«Απόλυσις και ψάλλομεν τα εξής»

Ήχος β’ (Ότε εκ του ξύλου)

Θύμα τω Δεσπότη και Θεώ, ήχθης, Καλλιπάρθενε, θείον και παναμώμητον, πάσας όθεν ηύφρανας, τας Ουρανίους Αρχάς, και Μακάρων, Αοίδημε, ψυχάς, διό πάντες, πίστει σου δεόμεθα, και πόθω ζέοντι, ρύσαι ταις λιταίς σου εκ νόσων, και παντοδαπών εναντίων, ημάς τους τιμώντας σε Πανεύφημε.

Δέσποινα πρόσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης  και θλίψεως.

Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου. 

Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

Παρακλητικός κανών εις τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Εφραίμ τον θαυματουργό

Παρακλητικός Κανόνας Ταξιάρχη Μιχαήλ Μανταμάδου

Ευλογησαντος του ιερεως αρχομεθα του ΡΜΒ ψαλμου

Κυριε ,εισακουσον της προσευχης μου ,ενωτισαι την δεησιν μου εν τη αληθεια σου εισακουσον μου εν τη δικαιοσυνη σου.Και μη εισελθεις εις κρισιν μετα του δουλου σου ,οτι ου δικαιωθησεται ενωπιον σου πας ζων.Οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχη μου,εταπεινωσεν εις γην την ζωη μου.Εκαθισε με εν σκοτεινοις ,ως νεκρους αιωνος,και ηκηδιασεν επ"εμε το πνευμα μου,εν εμοι εταραχθη η καρδια μου.Εμνησθην ημερων αρχαιων ,εμελετησα εν πασι τοις εργοις σου,εν ποιημασι των χειρων σου εμελετων.Διεπετασα προς σε τας χειρας μου,η ψυχη μου ως γη ανυδρος σοι.Ταχυ εισακουσον μου ,Κυριε,εξελιπε το πνευμα μου.Μη αποστρεψεις το προσωπον σου απ εμου,και ομοιωθησομαι τοις κατεβαινουσιν εις λακκον.Ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου ,οτι επι σοι ηλπισα.Γνωρισον μοι,Κυριε,οδον ,εν η πορευσομαι,οτι προς σε ηρα την ψυχην μου.Εξελου με εκ τον εχθρων μου,Κυριε,προς σε κατεφυγον.Διδαξον με του ποιειν το θελημα σου,οτι συ ει ο Θεος μου.Το πνευμα σου το αγαθον οδηγησει με εν γη ευθεια ενεκεν του ονοματος σου,Κυριε ζησεις με.Εν τη δικαιοσυνη σου εξαξεις εκ θλιψεως την ψυχην μου,και εν τω ελεει σου εξολοθρευσεις τους εχθρους μου.Και απολεις παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου, οτι εγω δουλος σου ειμι.

Και ευθυςτο <Θεος Κυριος>

μετα των στιχων αυτου

Ειτα τα παροντα τροπαρια

Ηχος δ'.Ο υψωθεις εν τω Σταυρω

Των Ασωματων λειτουργων Αρχιστρατηγε,ο κατ'ενωπιον Θεου παρισταμενος ,και ταις εκειθεν,λαμψεσι λαμπομενος,φαιδρυνον,αγιασον τους πιστως σε υμνουντας ,πασης απολυτρωσαι του εχθρου τυραννιδος ,και ειρηναιαν αιτησαι ζωην,τοις Βασιλευσι και πασι τοις περασι.

Δοξα

Των ουρανιων στρατιων Αρχιστρατηγοι,δυσωπουμεν υμας ημεις οι αναξιοι,ινα ταις ημων δεησεσι τειχησητε ημας,σκεπη των πτερυγων της αυλου υμων δοξης ,φρουρουντες ημας,προσπιπτοντες εκτενως και βοωντας εκ των κινδυνων λυτρωσασθε ημας ως Ταξιαρχαι των ανω δυναμεων.

Και νυν Θεοτοκιον

Ου σιωπησωμεν ποτε Θεοτοκε,τας δυναστειας σου λαλειν οι αναξιοι ειμη γαρ συ προιστασο πρεσβευουσα,τις ημας ερρυσατο εκ τοσουτον κινδυνων,τις δε διεφυλαξεν εως νυν ελευθερους?Ουκ αποστωμεν Δεσποινα εκ σου .Σους γαρ δουλους σωζεις αει εκ παντοιων δεινων.

Ειτα ο Ν"(50)ψαλμος

Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. σοι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το Πνεύμα Σου το Αγιον μη αντανέλης απ'εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ, πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία Σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Και μετ"αυτον ο Κανων,ου η ακροστιχις

"Επικαλεισθε καμνοντες τους Αγγελους"

Εν δε τοις Θεοτοκιοις <Αθανασιω>

Ωδη α' Ηχος πλ.δ".Υγραν διοδευσας

Εκ βαθους καρδιας μου προσελθων,ναω τω πανσεπτω των αυλων σου λειτουργων,Αγια Τριας τουτους φρουρους μοι,εκδυσωπω σε προστησαι εκαστοτε.

Πολλαις περιπεπτωκα συμφοραις ,και νοσοις ποικιλαις εκ πολλων μου αμαρτιων,διο Μιχαηλ ο Ταξιαρχης και Γαβριηλ με πασων τουτων ρυσασθε.

Ισταμενος εμπροσθεν τριλαμπρους,θεοτητος αιγλης και θεουμενος μετοχη,φωτος του αρρητου Ταξιαρχα,της των παθων με σκοτωσεως λυτρωσαι

.Κακιας και βλαβης των δυσμενων,Μιχαηλ ο αρχων των Αγγελων με εξελου,και πασαν πικριαν της ψυχης μου,εις γλυκασμον ευμενως μεταποιησον.

Και νυν.Θεοτοκιον.

Αρρητως συνελαβες Μαριαμ,Θεον των απαντων ,εν γαστρι σου παρθενικη,διο μετα παντων των Αγγελων υπερ ημων ως Υιον σου ικετευσον.

Ωδη γ"Ουρανιας αψιδος

Απορησας εκ παντων οδυνηρως κραζω σοι, προφθασον καμοι Ταξιαρχα ,τω εκζητουντι νυν ,την σην αντιληψιν και την ταχειαν σου σκεπην,ως πολλοις προεφθασας και παλαι εσωσας.

Λειτουργοι μυστηριων των του Θεου μεγιστοι,οι προς σωτηριαν ανθρωπων καταπεμπτομενοι,θειοι Αρχαγγελοι,τους σους ικετας φρουρειτε,και προς βιον ενθεον τουτους προτρεπετε.

Επι κλινης αθλιως κατακλιθεις ερριμαι,προ πυλων ναου σου,Αγγελων ω Αρχιστρατηγε,συ κατοικτειρησον τον σον ικετην και δος μοι,της ψυχης την ιασιν και την του σωματος.

Δοξα

Ικεσιαν μου ταυτην ,την πενιχραν προσδεξαι,ην απο καρδιας εν ποθω και κατανυξει προσαγω σοι,θειε Αρχαγγελε,και προς τον Κτιστην μου ταυτην ,αναφερων αιτησαι πταισματων αφεσιν.

Και νυν.Θεοτοκιον

Θεολογων αι γλωσσαι το επι σοι μεγιστον ,εξειπειν τολμωσαι αδυνατουσιν Αγνη,μυστηριον,διο τους σιγη τουτο προσκυνουντας Παρθενε, και πιστως δοξαζοντας σκεπε και φυλαττε.

Διασωσον απο κινδυνων τους δουλους σου,Μιχαηλ Νοε,οτι παντες εν πειρασμοις ναω σου προστρεχομεν,ως ταχιστον βοηθον των εν πονοις.

Επιβλεψον εν ευμενεια,Πανυμνητε Θεοτοκε,επι την εμην χαλεπην του σωματος κακωσιν και ιασαι της ψυχης μου το αλγος.

Ειτα μνημονευει ο ιερευς

των δι'ους η παρακλησις γινεται

και ψαλλομεν το <Κυριε ελεησον>

Ο ιερευς ,οτι ελεημον

και ευθυς λεγομεν καθισμα

. Ηχος β"Πρεσβεια θερμη.

Πρεσβειαν την σην αιτουμεθα Αρχαγγελε,οι παλαι τε και νυν τω Ναω σου προστρεχοντες ,Μιχαηλ πρωταγγελε φανηθι,και τας παγιδας του εχθρου διαλυσον,ως εχων εξουσιαν Αρχιστρατηγε.

Ωδη δ' Εισακηκοα Κυριε

Συμβουλια του οφεως,υπακουσας ολως,Θεου Αρχαγγελε,παρρησιας σης γεγυγνωμαι,μεταγνοντα ηδη μη παριδης με. .

Θεωριας ,Αρχαγγελε,των σκοτεινοτατων δαιμονων ρυσαι με ,εν καιρω οτε του σωματος ,η ψυχη μου μελλει εκχωριζεσθαι.

Επι σοι τας ελπιδας μοου,ολας ανεθεμην,Θεου Αρχαγγελε,την ψυχην μουπαραμυθησον,και σαρκος τους πονους καταπραυνον.

Δοξα

Καταφυγιον απαντες,και ωχηρωμενον πυργον,πυριμορφοι,τον ναον υμων,Αρχαγγελοι,κεκτημενοι νυν υμιν προσφευγομεν.

Και νυν Θεοτοκιον

Αποσταντα του κτιστου μου,αλλ'εν μετανοια επανερχομενον,τουτω παλιν με οικειωσον,συ Παρθενομητορ,μεσιτειαις σου.

Ωδη ε'Φωτισον ημας

Απαντα φλογμον αθυμιας αποσβεσατε,της ταπεινης μου ψυχης οι πυρσολαμπεις ,και της χαρας υμων δροσον ταυτη εκπεμψατε.

Μετρω των κακων υπερεβην παντα ανθρωπον,διο οδοντων δρακοντος φοβερου,καταπιειν με ζητουντος ,Αγγελοι σωσατε.

Νικην των εχθρων,των αυλων, ω Αρχαγγελοι, των κινουμενων παντοθεν καθ"ημων,συμπολεμουντες αορατως μοι παρεχετε.

Δοξα

Ολον μου τον νουν ,αστραπαις ταις εκ προσωπου σου,καταλαμπρυνας καθαρον Μιχαηλ,ινα τρανως καθορω σου καλλος το αρρητον.

Και νυν Θεοτοκιον

Νεαν και δεινην,εφιστασαν μοι την εφοδον,εκ ληστρικων του πονηρου προσβολων,ση Θεοτοκε δυναμει αρδην απωλεσον.

Ωδη s"Την δεησιν εκχεω

Νεοτητος της εμης Αρχαγγελε,αμαρτιας και αγνοιας μου πασας, τον ποιητην και Θεον μου δυσωπει,επιλησθηναι εν ωρα της κρισεως,και μοιρας αυτου της δεξιας,δωρεαν με ποιησαι συμμετοχον.

Τους μωλωπας και τα τραυματα οιδας,της αθλιας μου σαρκος Ταξιαρχα,και την πικραν και ολεθριον ταυτης ,της ταλαιπωρου καρδιας μου κακωσιν διο τη δεησει μου προσχων,θεραπειαν την τουτων μοι βραβευσων.

Εισακουσον,Μιχαηλ Αρχαγγελε,της φωνης των εν τω θειω ναω σου,και προ της σης θειοτατης εικονος ,γονυπετουντων θερμαις παρακλησεσι,και δος των ευχων επιτυχειν,και χαρα απελθειν εις τα ιδια.

Δοξα

Συνεκδημον εν εξοδω ψυχης μου,προς πορειαν την ουρανιων εχειν,σε δυσωπω, Μιχαηλ Ταξιαρχα,και της ζωης μου ενταυθα συλληπτορα,προς πασαν παραταξιν εχθρων,και φρουραν μουκαι σκεπην και φυλακα.

Και νυν Θεοτοκιον

Ανεικαστον του εκ σου γεννηθεντος ,Θεοτοκε αειπαρθενε οιδα,την δια σου σωτηριαν τω κοσμω,και ευσπλαχνιαν και οικτον και ελεον διο υπερ παντων των πιστων,προς αυτον σε μεσιτην προβαλλομαι.

Διασωσον απο κινδυνων τους δουλους σου ,Ταξιαρχα,οτι παντες προς τον Θεον μεσιτην θερμοτατον,κεκτημεθα,Αρχαγγελε του Κυριου.

Επιβλεψον εν ευμενεια,πανυμνητε Θεοτοκε ,επι την εμην χαλεπην του σωματος κακωσιν,και ιασαι της ψυχης μου το αλγος.

Μνημονευει παλιν ο ιερευς

των δι'ους η παρακλησις

γινεται και ψαλλομεν το Κυριε ελεησον

μετα την εκφωνησην ,Οτι ελεημων>

Κοντακιον

Ηχος δ' Ο υψωθεις εν τω Σταυρω

Οι τω Ναω σου τω σεπτο παρεδρευοντες ,και εν αυτω σε ευσεβως μεγαλυνοντες ,ως των αυλων ταξεων πρωτευοντα,πιστει δυσωπουμεν σε, Αρχιστρατηγε θειε ,πασης εξελου ημας της εχθρων τυραννιδος, και της μελλουσης ρυσαι απειλης ,και της γεεννης ταις σαις παρεκλησεσι.

Προκειμενον, Ηχος δ"

<Ο ποιων τους Αγγελους αυτου πνευματα

και τους λειτουργους Αυτου πυρος φλογα>

στιχ.Ευλογει η ψυχη μου τον Κυριον.

Ο ιερευς :Το Ευαγγελιον κατα Ματθαιον (κεφ.18,στιχ 10-20)

Ειπεν ο Κυριος .Ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων ,λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσι το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις,ηλθε γαρ ο υιος του ανθρωπου σωσαι το απολωλος .Τι υμιν δοκει?εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ,ουχι αφεις τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη,πορευθεις ζητει το πλανωμενον?και εαν γενηται ευρειν αυτο ,αμην λεγω υμιν,οτι χαιρει επ αυτω μαλλον,η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις.Ουτως ουκ εστι θελημα εμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα αποληται εις των μικρων τουτων.Παλιν αμην λεγω υμιν οτι εαν δυο υμων συμφωνησωσιν επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται ,γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις ου γαρ εισι δυο η τρις συνηγμενοι εις το εμον ονομα ,εκει ειμι εν μεσω αυτων.

Ο χορος.Δοξα Σοι Κυριε δοξα σοι

Δοξα

Ταις των Ασωματων πρεσβειες ελεημων.

Και νυν.Ταις της Θεοτοκου.

στιχ.Ελεησον με ο Θεος.

Ηχος πλ.β"Ολην αποθεμενοι

Ταξιαρχαι μεγιστοι,και αρχηγοι των αγγελων,προσταται θερμοτατοι, Μιχαηλ και Γαβριηλ,πασης κτισεως οι περι την ακτιστον της Τριαδος δοξαν ,εν υψιστοις διιπταμενοι, και επινικιον υμνον τον τρισαγιον μελποντες ,Θεον τον τρισυποστατον ,κτιστην των απαντων και ευσπλαχνον ,θειαις προστασιαις υμων απαντας ,της Αυτου ελλαμψεως.

Ο ιερευς ,Σωσον ο Θεος τον λαον σου.

Το Κυριε ελεησον και μετα την εκφωνησιν

<<Ελεει και οικτιρμοις>>

Ωδη ζ"Οι εκ της Ιουδαιας

Τη δυναμη σου πασης ,λοιμικης ασθενειας και πυρετου χαλεπου ,τους σε προσκαλουμενους ,απαλλαξον εν ταχει ,Μιχαηλ Αρχιστρατηγε, και οφθαλμιας δεινης και πασης μαλακιας.

Οι τον θρονον κυκλουντες της τρισυποστατου Θεοτητος Αγγελοι,και λαμψεως εκεινης μετεχοντες αρρητως τοις εν σκοτει καθευδουσι,αντιπαρεχοντες φως νυκτος απολυτρουσθε.

Υπομαζια βρεφη,αγκαλων των μητρωων καταθεριζονται,θανατω πικρωτατω διο συγκοπτομενας ,Ταξιαρχα οικτειρησον,την κατ"αυτων του Θεου οργην εξιλεωσας.

Δοξα

Σωτηριαν παρασχου,τοις μακροθεν απασιν επιφοιτησασι ,συναμα τοις πλησιον Ναω σου τω αγιω Μιχαηλ Αρχιστρατηγε,των ορατων τε αυτων εχθρων και αορατων.

Και νυν ΘεοτοκιονΣε την Μονην Παρθενον ,και μητερα απαντων του Βασιλεως Χριστου,Θεου του ζωοδοτου, υμνουμεν ,προσκυνουμεν Μαριαμ χαριτωνυμε,και ευλογουμεν πιστως εις παντας τους αιωνας.

Ωδη η"Τον Βασιλεα των ουρανων

Αποτεφρωσαντες ,τα υλωδη μου παθη, τω πυρι της Υμων απαθειας ζην με εν αγνεια,Αρχαγγελοι φρουρειτε.

Γενναιοφρονως μοι,και στερρα διανοια,προσβολας του διαβολου τροπουσθαι,θειε Ταξιαρχα,τη ση δυναμει διδου.

Γαληνην ανωθεν ,τοις ικετες σου διδου ,Μιχαηλ ο Αρχων των αγγελων, περιφερομενος τοις κυμασι του βιου.

Δοξα

Επι τα παλαι σου ,κατιδοντες σημεια,παρεγενοντο τα πληθη των ωδε,δειξον ουν καν τουτοις ,την σην θαυματουργιαν.

Και νυν Θεοτοκιον

Ιθυνον Δεσποινα τον εμον βιον παντα ,προς τον θειον νομον του Χριστου μου,πεμπτουσα μοι χαριν την σην εις σωτηριαν.

Ωδη θ'Κυριως Θεοτοκον

Λιμενι του Σωτηρος ,την οικτραν ψυχην μου, χωριζομενοι του σωματος Αγγελοι ,της μετανοιας ιστιω εγκαθορμισατε.

Ο ρυστης και φρουρος μου και παραμυθια ,της τελευταιας πνοης μου Αρχαγγελε, μη απ εμου χωρισθειης ,και τοτε δεομαι.

Υποπτεροι τελουντες ,ταχει λειτουργειται,και φοβεροι τοις πολλοις επιδεικνυσθε,διο εμοι επελθοντες ,φαιδροι οφθειητε.

Δοξα

Συν πασαις ουρανιων,ταις χοροστασιαις,υπερ ημων τον Θεον ικετευετε,οι αρχηγοι των Αγγελων και υπερευχεσθε.

Και νυν Θεοτοκιον

Ως Μητηρ του Θεου μου ,Κορη Παναγια,τοις οικτιρμοις σου,ημερα της κρισεως ,του σου Υιου ημας ρυσαι της κατακρισεως.

Και ευθυς το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ και τα εξης .

Μεγαλυναρια

Ω της θεωριας σου της φρικτης ,και της καλλονης σου ,της πυρινης και θεαυγους ,κατεχεις το σκηπτρον Μιχαηλ τη χειρι σου,και μελπεις τη Τριαδι ,υμνον τρισαγιον.

Πρωτος ως υπαρχων της στρατιας, της επουρανιου Αρχιστρατηγε Μιχαηλ,παρεσο,προστατα,παντων ημων εν μεσω των πιστει τε και ποθω ανευφημουντων σε.

Εχων σε προστατην και βοηθον, φυλακα και ρυστην,της ψυχης μου της ταπεινης ,Μιχαηλ πρωταρχα,και μεγα Ταξιαρχα,εν ωρα του κινδυνου συ μι βοηθησον.

Μιχαηλ Αρχαγγελε του Χριστου, μη ελθεις ως λεων αγριωτατος επ εμε,μηδε την ψυχην μου αρπασης ως στρουθιον,εν ωρα του θανατου συ μοι βοηθησον.

Χαιροις ,ιερωτατε Γαβριηλ,χαιροις ω προστατα, των Αγγελων προμηνυτα,χαιροις ο το χαιρε μηνυσας τη Παρθενο εν Ναζαρετ τη πολει ,σε μεγαλυνομεν.

Δευτε ευφημησωμεν οι πιστοι,τους δυο φωστηρας τους μεγαλους και φωταυγεις,Μιχαηλ τον μεγαν και Γαβριηλ τον θειον,τους δυο Ταξιαρχας του Παντοκρατορος.

Πασαι των αγγελων αι στρατιαι ,Προδρομε Κυριου,Αποστολων η δωδεκας, οι Αγιοι Παντες μετα της Θεοτοκου,ποιησατε πρεσβειαν εις το σωθηναι ημας.

Ειτα το Τρισαγιον,Παναγια Τριας

Πατερ Ημων

Ο ιερευς ,Οτι σου εστιν..

και το απολυτικιον..ηχος δ"

Των ουρανιων στρατιων Αρχιστρατηγοι,δυσωπουμεν υμας δεησεσι τεχησητε ημας,σκεπη των πτερυγων της αυλου υμων δοξης ,φρουρουντες ημας ,προσπιπτοντες εκτενως και βοωντας εκ των κινδυνων λυτρωσασθε ημας ως Ταξιαρχαι των ανω δυναμεων.

Ο ιερευς μνημονευσας και παλιν των πιστων,

υπερ ων η παρακλησις γινεται,

ποει απολυσιν.

Μετα δε ταυτην,εν οσω ασπαζομεθα την Αγιαν Εικονα ,

ψαλλεται το παρων.

Ηχος β' Οτε εκ του ξυλου

Παντας τους την θειαν και σεπτην, σου ασπαζομενους εικονα,Μιχαηλ μεγιστε,πασης απολυτρωσαι οργης και θλιψεως,και θανατου απαλλαξον,πικρου,αιφνιδιου,και δεινης κακωσεως ,σοφε Ταξιαρχε,οπως προστασιαις σου θειαις παντοτε σωζομενοιποθω,το σεπτον σου ονομα γεραιρωμεν.

Την πασα ελπιδα μου εις σε αντιθημι Μητερ του Θεου φυλαξον ημας υπο την σκεπην σου.

Ο ιερευς ,Δι"ευχων των Αγίων Πατέρων Ημών κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός Ελέησον και Σώσον Ημάς.

Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον Φοβερά Προστασίαν.

Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκον "Φοβερά Προστασίαν".

 Ψαλμός ρμβ΄ (142) 

Και ευθύς. 
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος, 
εν ονόματι Κυρίου (δ') 

Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ… 
Της Παναχράντου τη Πανσέπτω Εικόνι, οι συνεχόμενοι δεινοίς τε και πόνοις, εν στεναγμοίς και δάκρυσι κραυγάζοντες πιστώς, 
πρόφθασον, βοήθησον Φοβερά Προστασία, αρωγός και στήριγμα των εις Σε προστρεχόντων, το έλεός Σου δείξον εφ' ημάς, τους εκ καρδίας πιστώς μεγαλύνοντας. 

Δόξα Πατρί… 

Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε. 
Ο ένσαρκος άγγελος, των Προφητών ή κρηπίς, ο δεύτερος Πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος, άνωθεν καταπέμψας, Ελισσαίω την χάριν, νόσους αποδιώκει, και λεπρούς καθαρίζει διό και τοις τιμώσιν αυτόν βρύει ιάματα. 

Και νύν και αεί… 
Ου σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι. 
Ειμή γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; τις δε διεφύλαξεν εως νυν ελευθέρους; ουκ αποστώμεν, Δέσποινα εκ σου,σους γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών. 

Ψαλμός Ν΄ (50) 

Είτα ψάλλομεν τον Κανόνα. 

Ωδή α΄. Ο Ειρμός. Ήχος πλ. δ΄ 
Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν, και την αιγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, 
ο Ισραηλίτης ανεβόα. Τω Λυτρωτή και Θεώ ημών άσωμεν. 

Τροπάρια. 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς. 
Ώς θείων θησαύρισμα δωρεών, ασπαζόμεθα πάντες της Εικόνος Σου την Μορφήν, Φοβερά ημών Προστασία, ημίν την θείαν Σου δρόσον ανάβλυσον. 

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς. 
Αρωγής και ελέους τους ποταμούς, Φοβερά Προστασία, ούς εκχέει η Ση Εικών, χάρισε, ευσπάγχνως, ως δρόσον, τοις εν κινδύνοις προς Σε καταφεύγουσιν. 

Δόξα Πατρί… 
Κινδύνοις και θλίψεσι και δεινοίς θερμώς εκζητούμεν Προστασίαν την Φοβεράν, ίνα λυτρωθώμεν ταχέως και σεσωσμένοι το «Χαίρε» Σοι είπωμεν. 

Και νύν… 
Καταφύγιον μέγα Χριστιανών, υπάρχει, Παρθένε, η Εικών Σου η Ιερά, 
Φοβερά ημών Προστασία, τους αοράτους εχθρούς εκδιώκουσα. 

Ωδή γ΄. Ο Ειρμός. 
Ουρανίας αψίδος οροφουργέ Κύριε, και της Εκκλησίας δομήτορ, 
συ με στερέωσον, εν τη αγάπη τη σή, των εφετών η ακρότης, 
των πιστών το στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε. 

Τροπάρια. 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς. 
Τοις δεινώς τρυχομένοις καταφυγή γέγονας, όθεν δυσωπούμεν, Παρθένε, Θεοχορίτωτε, την Προστασίαν Σου, την Φοβεράν και γλυκειάν, δίδου τοις Σοι κράζουσι και καταφεύγουσιν. 

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς. 
Χριστιανών αι χορείαι, ως θησαυρόν, έχουσιν την αστραπηφόρον Εικόνα της Θεομήτορος και ως κραυγάζωσιν, ω Φοβερά Προστασία, 
σπεύδεις εις βοήθειαν και απολύτρωσιν. 

Δόξα Πατρί… 
Πολυτίμητον Μάννα, ώς αληθώς, γέγονεν και Κρήνη η σταλάζουσα δρόσον σε ανυμνούσι Σε η Ιερά Σου Εικών, της Φοβεράς Προστασίας, 
των πιστών το καύχημα και αγαλλίαμα. 

Και νυν… 
Υπερθαύμαστε, Κόρη, πάντων ημών άκουσον και τα πειρασμών τρικυμίας τάχιστα στόρεσον, ίνα βοώμέν Σοι, ω Φοβερά Προστασία, 
δέξαι, Μητροπάρθενε, ύμνους τώ κράτει σου. 

Διάσωσον, ω Φοβερά Προστασία, συμφορών και κινδύνων Σους δούλους, τους ασπαζόμενους πίστει την Σην Εικόνα. 
Επίβλεψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι της ψυχής μου το άλγος. 

Και μνημονεύει ο Ιερεύς 
Κύριε ελέησον (ιβ΄) 

Κάθισμα. Ήχος β΄. Τα άνω ζητών… 
Προστασία Φοβερά και ακαταίσχυντος των αδυνάτων ισχύς και τείχος 
και στερέωμα, εκτενώς βοωμέν Σοι, Θεοτόκε, πάσι χορήγησον, 
τας εκ της Σης Εικόνος δωρεάς, τοις πίστει και πόθω προσιούσί Σοι. 

Ωδή δ΄ Ο Ειρμος. 
Εισακήκοα Κύριε, της οικονομίας σου το μυστήριον. 
Κατενόησα τα έργα σου, και εδόξασά σου την Θεότητα. 

Τροπάρια 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς. 
Των παθών το κλυδώνιον και της αθυμίας την ζάλην σκέδασον 
και ευσπλάγχνω Σου προσβλέμματι πλήρωσον χαράς τους ευφημουντάς Σε. 

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς. 
Φοβερά Προστασία μου, αναβλύζεις νάματα ιλαρότητος, τας οδύνας 
θεραπεύοντα και τα σκότη τάχος καταυγάζοντα. 

Δόξα Πάτρι… 
Η ελπίς και το καύχημα η καταφυγή και αντίληψις, 
Προστασία και παράκλησις, Συ υπάρχεις, Κόρη, Παναμώμητε. 

Και νυν… 
Ταις χερσί Σου κατέχουσα, Νήπιον τον Κύριον και Θεόν ημών, εκτενώς, 
Αυτόν ικέτευε, όπως των βασάνων λυτρωθείημεν. 

Ωδή ε΄. Ο Ειρμός. 
Φώτισον ημάς, τοις προστάγμασί σου, Κύριε, και τω βραχίονί σου τω υψηλώ, την σην ειρήνην, παράσχου ημίν φιλάνθρωπε. 

Τροπάρια 
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Άπαντα εχθρόν, ορατό ντε και αοόρατον, Παναγία Μητροπάρθενε, 
Αγνή, τη Φοβερά Σου Προστασία εξαφάνισον. 

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Βλύσον γλυκασμόν, ταις ψυχαίς των ανυμνούντων Σε, εκ την Θείας Σου Εικόνος, μυστικώς, ήν ορώντες, εκ καρδίας, ασπαζόμεθα. 

Δόξα Πατρί… 
Ίδε συμπαθώς, τους κυκλούντας την Εικόνα Σου και την ρώσιν 
εκζητούντάς Σοι θερμώς, στεναγμοίς ανεκλάλήτοις τε και δάκρυσιν. 

Και νυν… 
Έχει ο λαός της Φωδίκος την Εικόνα Σου, ως Προστάτην, τείχος, 
σκέπην και φρουρόν, δια τούτο πάντες μέγα αγαλλόμεθα. 

Ωδή σ΄. Ο Ειρμός. 
Την δέησιν εκχέω προς Κύριον, και αυτώ απαγγελώ μου τα θλίψεις. 
ότι κακών, η ψυχή μου επλήσθη, και η ζωή μου τω άδη προσήγγισε. 
και δέομαι ως Ιωνάς. Εκ φθοράς ο Θεός με ανάγαγε. 

Τροπάρια 
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Τους μώλωπας της ψυχής ιατρεύεις των πιστώς Σε, Κόρη, προσκυνούντων και την Σήν Χάριν, θερμώς εκζητούντων, νυχθημερόν τε προς Σε δεομένων Σου, τον Κύριόν Σου και Υιόν, υπέρ πάντων απαύστως ικέτευε. 

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Κατάσβεσον, Φοβερά Προστασία, δροσισμώ Σου, την πυράν αλγηδόνων και τοις πιστοίς την Σην χάριν χορήγει, ίνα προς Σε καταφεύγωμεν άπαντες, εν πόνοις τε και πειρασμοίς, εκζητούντες θερμώς Σήν αντίληψιν. 

Δόξα Πατρί… 
Φέγγει, Φοβερά Προστασία, η Εικών Σου υπέρ Ήλιον πάσι, 
ήν προσκυνούντες ψυχής κατανύξει, αναβοώμεν, προς Σε, 

Και νύν… 

Απάλλαξον, Φοβερά Προστασία, τους Σούς δούλους πειρασμών 
και κινδύνων και την πικρίαν δεινών νοσημάτων, εις γλυκασμόν 
ευμενώς μεταποίησον, ίνα Σήν Χάριν, εν χαράκι α εν ύμνοις 
λαμπρώς μεγαλύνωμεν. 

Διάσωσον, ώ Φοβερά Προστασία, συμφορών και κινδύνων Σούς δούλους, τους ασπαζόμενους πίστει την Σήν Εικόνα. 
Άχραντε, η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ' εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν. 

Ο Ιερεύς μνημονεύει ως δεδήλωται. 
Κύριε ελέησον. (ιβ') 

Κοντάκιον. Ήχος β΄. Τοις των αιμώατων Σου... 
Της Φοβεράς Προστασίας την Εικόνα δεύτε πιστοί, ευλαβώς προσκυνήσωμεν, αναβλύζει γάρ δρόσον ουράνιον και ρώσιν νέμει κραταιάν τοις πίστει Αυτή καταφεύγουσιν. 

Και ευθύς το Προκείμενον. 
Μνησθήσομαι του ονόματός σου έν πάση γενεά και γενεά. (δις). 

Στιχ. Άκουσον θύγατερ, και ίδε και κλίνον το ούς σου, και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου. 

Μνησθήσομαι του ονόματός σου έν πάση γενεά και γενεά. 

Ευαγγέλιον. (Λουκά α' 39-49,56) 
Έν ταίς ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ, επορεύθη είς την ορεινήν 
μετά σπουδής, είς πόλιν Ιούδα. και εισήλθεν είς οίκον Ζαχαρίου, 
και ησπάσατο την Ελισάβετ. Και εγένετο, ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν την Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος έν τη κοιλία αυτής. 
και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ, και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν. Ευλογημένη σύ έν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός την κοιλίας σου. Και πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; Ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου είς τα ώτα μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. Και μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοίς λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ. Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον,, και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτηρί μου. Ότι επέβλεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. ιδού γάρ από του νύν μακαριουσί με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός, και άγιον το όνομα αυτού. Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρείς, και υπέστρεψεν είς τον οίκον αυτής. 

Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. 

Ήχος β'. 
Δόξα Πατρί… 
Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, Τριάς η έν Μονάδι, 
εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. 

Και νύν… 
Ταις της Φοβεράς Προστασίας ικεσίαις εξάλειψον, Σωτήρ μου, 
τας εμάς αμαρτίας. 

Στιχ. Ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα ελεος σου, 
και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. 

Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι. 
Θησαυρός αδάπανος και μη κενούμενος, Κόρη, η Εικών Σου δείκινυται, η Πανυπερσέβαστος, Πολυΰμνητε κλήσιν δε ουράνιον, Αγγέλοις τε αιδέσιμον, η Εικών Σου φέρει, Δέσποινα, δι΄ ής εκβοωμέν Σοι, Χάριν εξ Αυτής ημίν δώρησαι, σκεδάζουσα τον κλύδωνα, νόσων τε και πόνων και θλίψεων. εύσπλαγχνος γάρ πέλεις και πλήρης συμπαθείας μητρικής, τοις ανυμνούσί Σε, Δέσποινα, ως Θεού λοχεύτριαν. 

Ο Ιερεύς: Σώσον ο Θεός των λαόν Σου...Κύριε ελέησον (ιβ΄) 

Ωδή ζ΄. Ο Ειρμός. 
Οι εκ της Ιουδαίας, καταντήσαντες παίδες εν Βαβυλώνι ποτέ, 
τη πίστει της Τριάδος, την φλόγα της καμίνου, κατεπάτησαν ψάλλοντες. Ο των Πατέρων ημών, Θεός ευλογητός ει. 

Τροπάρια 
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Εθαυμάστωσας όντως, την Εικόνα Σου, Κόρη, της θεϊκής Σου Μορφής, ή πίστει εκβοώμεν, Φοβερά Προστασία, Σύ ημάς πρόφθασον, οδήγησον Σύ ασφαλώς, είς λιμένας του Θείου Θελήματος. 

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Γαληνόμορφος όντως και χαριτόβρυτος πάνυ η Ιερά Σου Εικών οράται, Θεομήτορ, και ως οικτίρμων πάντας, τη Φοβερά Προστασία Σου στήριξον, τους θεωρούντάς Σε πιστώς του ελέους το άπειρον πέλαγος. 

Δόξα Πατρί... 
Θεϊκού νυν ελέους, δια Σου προσδοκώντες τεύξασθαι Πάναγνε, 
φωνάς δε των Σων δούλων δέχου και χορήγει λύτωσιν, Χάριν και έλεος άφθονον, ώ Φοβερά Προστασία, σώσαι τους κάμνοντας. 

Και νύν… 
Ψυχικάς αρρωστίας, Φοβερά Προστασία, όλως θεράπευσον, την μετανοίας φέγγει είς νομάς σωτηρίους, ασφαλώς ημάς πάντας οδήγησον, ίνα Σοι πόθω βοώμεν, «Χαίρε» Πανύμνητε. 

Ωδή η΄. Ο Ειρμός. 
Τον Βασιλέα των Ουρανών, όν υμνούσι, στρατιαί των Αγγέλων, 
υμνείτε και υπερυψούτε, εις πάντας τους αιώνας. 

Τροπάρια. 
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Τας αλγηδόνας των ψυχών, τις δυνήση, διαλύειν ευκόλως, ώ Παρθένε, 
ει μη φθάση τάχυ η Θεία Σου πρεσβεία. 

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Τας αθυμίας, ώ Γοβερά Προστασία, μεταβάλλεις είς χαράν και γαλήνην, η χαράν διδούσα πιστοίς και σωτηρίαν. 

Δόξα Πατρί… 
Φοβερά Προστασία, οι εν κινδύνοις και πόνοις την Αγίαν Σου ευρόντες 
Εικόνα, τείχος και λιμένα, ύμνοις δοξολογούμεν. 

Και νύν… 
Περικυκλούντες της Παναγίας Μορφής Σου το Εκτύπωμα και πόθω βοώμεν, ίλεως, Παρθένε, γενού τοις Σοίς ικέταις. 

Ωδή θ΄. Ο Ειρμός. 
Κυρίως Θεοτόκον, σε ομολογούμεν οι διά σου σεσωσμένοι, Παρθένε αγνή, σύν Ασωμάτοις χορείαις, σε μεγαλύνοντες. 

Τροπάρια 
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Οικτήρισον, Παρθένε, Σους θερμούς εκέτας και πειρασμών και παθών 
ελευθέρωσον, εκ των ψυχών τας οδύνας εξαφανίζουσα. 

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 
Υμνούμεν Σε, Παρθένε, Κεχαριτωμένη, και ευλαβώς την Εικόνα Σου 
σέβομεν, δεόμενοι προς σε θερμώς, μη εάσης τους δούλους σου πώποτε. 

Δόξα Πατρί… 
Θεόν, τον Ευεργέτην, αγκάλαις Σαις κρατούσα, Αυτόν απαύστως ικέτευε, Δέσποινα, νέμουσα πάσι, τοις πιστοίς, Φοβεράν Προστασίαν και έλεος. 

Και νυν… 
Αγάπην, ευσπλαγχνίαν, εκ της σεπτής Εικόνος της Φοβεράς Προστασίας, ανάβλυσον, καταδροσίζουσα πάντας, τους προσκυνούντάς Σε. 

Και ευθύς το 
Άξιον έστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. 
Την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν. την όντων Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν. 

Έχει Σην Εικόνα, την Ιεράν, του Κουτλουμουσίου η έν Άθω σεπτή Μονή, Φοβερά του κόσμου και Θεία Προστασία, καταφυγή γλυκειά και μέγα στήριγμα. 

Κράζουσι χορείαις Χριστιανών, Κεχαριτωμένη, Προστασία η Φοβερά, 
θλίψεων παντοίων, κινδύνων, πειρασμ΄ν και νόσων ανιάτων λύτρωσιν δώρησαι. 

Πρέσβευε, απαύστως, τω Σω Υιώ, Γένους Προστασία Ορθοδόξων η 
Φοβέρα, ίνα επηρείας ρυώμεθα και βλάβης εχθρών, οι προσιόντες τη αντιλήψει Σου. 

Η σεπτή Εικών Σου, Μήτερ Θεού, όντως κεκλημένη, Προστασία η Φοβερά, τους ασπαζόμενους, Αυτή πληροί ισχύος και θάρρους αντικρούσαι τον παναλάστορα. 

Πάντας προστατεύεις, ως αληθώς, σέβοντας σε Κόρη και φιλούντας, 
την Σήν μορφής, τους εγγύς και πόρρω, ως Φοβερά τω όντι και Θεία Προστασία των ανυμνούντων Σε. 

Πάσαι των Αγγέλων αι στατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς, οι άγιοι πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν είς το σωθήναι ημάς. 

Άγιος ο θεός (τρις) 
Δόξα και νύν… Παναγία Τριάς… 
Δόξα και νύν… Πάτερ ημών ο έν τοις ουρανοίς 
Δι΄ ευχών των αγίων Πατέρων ημών… 
Απολυτίκιον 

Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον… 

Αρραγές περιτείχισμα των προσφύγων Σου, εμπεριστάτων αγκάλη και 
αδυνάτων ισχύς, Προστασία Φοβερά της Ομηγύρεως των χριστονύμων και θερμή, των εν δίναις αρωγός υπάρχουσα, Θεοτόκε, ως ευσυμπάθητος κλίνον τοις Σε τιμώσιν ούς ευήκοον. 

Έτερον 
Ήχος α΄. Του λίθου σφραγισθέντος… 
Μονή Κουτλουμουσίου την Αγίαν Εικόνα Σου, Φοβερά Προστασία, 
κεκτημένη αγάλλεται. ως δρόσος γάρ εκ ταύτης μυστική η Χάρις Σου 
προέρχεται αεί και ευφραίνει τας καρδίας και τας ψυχάς, Παρθένε, των 
βοώντων Σοι. δόξα τη Προστασία Σου, Αγνή, δόξα τη αντιλήψει Σου, δόξα τη προς ημάς Σου προμήθεια, Άχραντε. 

Προσόμοιον. Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου… 
Δεύτε την Εικόνα την σεπτήν, ευλαβώς, πιστώς τε και πόθω, αγαλλομένη ψυχή, της Θεογεννήτριας νυν προσκυνήσωμεν και θερμώς εκβοήσωμεν, Φοβερά Προστασία, Χάριν Σου την ένθεον ημίν χορήγησον, Συ γαρ ελευθέρωσον πάντας, Μητρικαίς πρεσβείαις χρωμένη, προς Θεόν Υιόν Σου τε και Κύριον. 

Ήχος πλ. δ΄. 
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων Σου και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως. 

Ήχος β'. 
Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον ημάς υπό την σκέπην Σου. 

Ο Ιερεύς. 
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

http://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?t=6139&p=13109&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+xristianosgr+%28xristianos.gr+RSS%29#p13109

Πηγή :akolouthies -agion. blogspot