Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας Αλιάρτου (Παναγία του Ελικώνα)

 

Αφιέρωμα στην Παναγία Σουμελά

 

ΑΣΚΗΤΗΡΙΟ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΕΝ ΕΥΒΟΙΑ

 

Η εμπειρία του Αγίου Φωτός - Μαρτυρία προσκυνήτριας

Το παρόν απόσπασμα από το νέο βιβλίο της Σοφίας Κιόρογλου με τίτλο " ΜΥΣΤΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ - ΤΟΜΟΣ Β´ και υπότιτλο " Κατάθεση Ψυχής" δημοσιεύεται με την άδεια της συγγραφέως! 

Το δεύτερο κατά σειρά ομολογιακό σύγγραμα θα λέγαμε προς Δόξαν Θεού. Ευχόμαστε ο λαός του Θεού να το αγκαλιάσει.

Αντί Προλόγου

Ο Θεός, ως Όν αυτοδόξαστον, δεν χρήζει της εργασίας του ανθρώπου. Χαίρει όμως και αγαπά, όταν δια την αγάπην Του μαρτυρούμεν και πάσχωμεν. Δι’ αυτό μας στεφανώνει και μας χαρίζει, ως αθλητάς, πλουσίως την χάρη Του. 

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΟΥ

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΑΪΤΑΚΗ

Η κυρία Παναγιώτα μιλάει για το
σοκ που υπέστη όταν κατάφερε
να εισέλθει στον Ναό της Αναστάσεως

. Σημειώνει τα εξής:
-Ανέβηκα στο μπαλκόνι πάνω από το ιερό

κουβούκλιο. Μπροστά από το κουβούκλιο, εμ-
φανίστηκαν τρεις χρυσές μπάλες που σχημάτι-
ζαν ισόπλευρο τρίγωνο. Αιωρούνταν και μετά

άνοιξαν, ενώθηκαν και γέμισαν χρυσάφι το τρί-
γωνο -η Αγία Τριάς ομοούσιος και αδιαίρετος-
και μετά από λίγο είδα την αυτανάφλεξή των

δύο μεγάλων κανδηλιών. Βγαίνοντας άκουσα
κάποιον να λέει:
-Είδατε την Αγία Τριάδα; και κάποιον άλλον
να ρωτάει;
-Πού;
-Στον ουρανό, του απάντησε ο πρώτος. Το

χρυσό του κύκλου συμβολίζει τον Θεό, το πορ-
φυρό τον Ιησού και το γαλάζιο το Άγιο Πνεύμα,

που εξουσιάζουν ότι είναι γύρω από τον ήλιο,
δηλαδή όλον τον κόσμο!

© Σοφία Κιόρογλου

Το βιβλίο θα διατίθεται αποκλειστικά από το βιβλιοπωλείο της Κυρίας Μάρθας Κούλου στο Μαρούσι, Bασιλίσσης Σοφίας 14, απέναντι από το Δημαρχείο Αμαρουσίου. Τηλ. παραγγελιών 6972848891 και 2108028705

Σε λίγους μήνες θα κυκλοφορήσει και το αγγλικό βιβλίο «Holy Land -The Journal of a Traveler» ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΗ : Σοφία Κιόρογλου

Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας [Video + Photo]

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΑΟΥ
«περί τον ναόν τούτον στρέφεται όλη η ιστορία της Σιατίστης» Α. Κανατσούλης
Επισκεπτόμενος την ιστορική αυτή επαρχία της Μακεδονίας, αυτό που θα αποσπάσει αμέσως την προσοχή και το θαυμασμό σου είναι..

Οι αόρατοι ασκητές του Αγιοφάραγγου (Κρήτη).

Οι ερημίτες υπήρχαν ως τα μέσα του 20ου αιώνα και μάλιστα σε απόλυτη απομόνωση. Μέχρι σήμερα ακούγονται παραδόσεις για αόρατους ασκητές, ασκητές δηλαδή που με την χάρη του Θεού έχουν φτάσει σε πολύ μεγάλα μέτρα αγιότητας και έχουν το χάρισμα να γίνονται αόρατοι από τους ανθρώπους. Και αυτό όχι γιατί τους φοβόνται, αλλά κυρίως για να μην αποσπώνται από τον σκοπό που πήγαν εκεί, να ενωθούν με τον Θεό.

Κατοικίες αγίων σε σπήλαια, τοπωνύμια που φανερώνουν την παρουσία παλιών ασκητών και εξωκλήσια σε όρη και φαράγγια, με απομεινάρια μοναστικών κελιών, μαρτυρούν την εξάπλωση του ορθόδοξου ασκητισμού σε όλη την Κρήτη. Υπάρχουν όμως και «ιεροί τόποι» της Μεγαλονήσου με ιδιαίτερες παραδόσεις για την παρουσία αγιασμένων αγωνιστών. Ένα τέτοιο μέρος είναι το Αγιοφάραγγο, νότια του νομού Ηρακλείου (Αστερούσια Όρη), που οι παλιοί ναυτικοί έλεγαν πως, περνώντας με τα πλοία τους κοντά στην έξοδό του στο Λυβικό, το έβλεπαν να λάμπει από το θείο Φως που περιέβαλλε τους ασκητές. Εκεί υπάρχουν πολλά παλαιά ερημητήρια σε σπηλιές. Λένε πως ζουν και σήμερα ακόμη αόρατοιασκητές, που έχουν το χάρισμα να παραμένουν αθέατοι, αν θέλουν, ακόμη κι αν κάποιος περάσει δίπλα τους .

Σύμφωνα με παράδοση, που μας είχε αφηγηθεί η μακαριστή και αγιασμένη γερόντισσα Συγκλητική, μεγαλόσχημη μοναχή στο Ρέθυμνο (ηγουμένη στο μικροσκοπικό μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, στο λόφο του Τιμίου Σταυρού, εντός της πόλης του Ρεθύμνου), οι ασκητές αυτοί είναι υπεραιωνόβιοι, αφού παίρνουν παράταση από το Θεό να ζήσουν όσα χρόνια θέλουν. Η ίδια γερόντισσα μας είπε ότι με μια αόρατη ασκήτρια από το Αγιοφάραγγο είχε επικοινωνία ο άγιος γέροντας Κύριλλος Παναγιωτάκης από τα Ακούμια Ρεθύμνης (κοιμήθηκε 1986), εφημέριος της ίδιας μονής.

Θρύλους γι’ αυτούς αναφέρει ο Νίκος Ψιλάκης στο βιβλίο του Μοναστήρια και ερημητήρια της Κρήτης, Ηράκλειο 1994, τόμ. Α΄ (από εκεί η φωτο), σελ. 236. Παραθέτουμε τρεις:

Στο Γουμενόσπηλιο έρχονταν μια φορά το χρόνο οι ασκητές, από τον Πρέβελη ώς τον Κουδουμά [μοναστήρια, το ένα νότια Ρεθύμνου, το άλλο νότια Ηρακλείου]. Είχε 300 πέτρες γύρω γύρω και καθένας καθόταν στη δική του. Μετρούσανε κεφαλές και, αν έλειπε κανείς, ελέγανε: «Ο Θεός να τόνε συχωρέσει». Μόνο τότε, κάθε Λαμπρή, εθωρούσε ο ένας τον άλλο.

Σ’ ένα σπήλιο στο Μάρτσαλο εζούσε ένας ασκητής. Πηγαίνανε και του ζητούσαν ευλογία οι ανθρώποι, αλλά αυτός δεν εμφανιζότανε ποτέ. Έβγαζε μόνο το δαχτυλάκι του από μια τρύπα και σταύρωνε. Άνθρωπος δεν είδε ποτέ το πρόσωπό του.
Στον Άγιο Αντώνιο στο Αγιοφάραγγο μαζώνονται κάθε νύχτα οι ασκητές και λειτουργούνε. Τυχερός όποιος τους δει. Ένας παλιός ηγούμενος της Οδηγήτριας σηκωνότανε τα μεσάνυχτα, πήγαινε και λέγανε πως πολλές φορές έπαιρνε κι αντίδωρο.

Απόσπασμα από:http://o-nekros.blogspot.gr/

Πηγή :simeiakairwn. WordPress

Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μικροκάστρου [Video + Photo]

Το µοναστήρι της Παναγίας Μικροκάστρου, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι το κέντρο της πνευµατικής και κοινωνικής δραστηριότητας της Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης. Βρίσκεται 12 χιλιόµετρα νοτιοδυτικά της..