Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης.
Το 666 και ο αντίχριστος
Να σας πω. Μου είχε πει: «Πατέρα Αθανάσιε (με πήρε από το χέρι έτσι σφικτά), εγώ είμαι τυφλός τώρα, τα μάτια μου τα σωματικά δεν λειτουργούν, γιατί έχω καρκίνο στην υπόφυση, έχω όμως τα πνευματικά μάτια και βλέπω. Πριν φύγεις, θέλω να μου πεις. Τι είπε ο Γέροντας Αιμιλιανός, ο δικός μας, για το 666 και τον αντίχριστο;» Ήταν εκείνες τις μέρες μετά το Τσερνομπίλ. ο κόσμος ήταν αναστατωμένος και πήγαινε κατά δεκάδες κάθε μέρα, ιδιαιτέρως στον πατέρα Πορφύριο που ήταν κοντά στην Αθήνα, και αναστατωμένοι τον ρωτούσαν: Τι θα γίνει; Θα έρθει ο αντίχριστος να μας σφραγίσει με το 666;» Και με ρώτησε: «Για πες μου, παιδί μου, τί λέει ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;» Τού λέω: «Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη προχθές να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με το Χριστό και τού αντίχριστου Να μην τού δίνουμε πολλή σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός».
Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε: «Τι λες παιδί μου, τί λες παιδί μου, δόξα σοι ο Θεός που βρήκα κι ένα πνευματικό να συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τί έχουν κάνει! Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666. Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια για να μπορούν να κοιμηθούν. Τι είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός, παιδί μου. Και να σού πω κάτι;» Τού λέω: «Γέροντα τί;». Μου λέει: «Για μας τους χριστιανούς, για μας όταν βιώνουμε το Χριστό δεν υπάρχει αντίχριστος. Δεν μου λες; εδώ που κάθομαι στο κρεβάτι μπορείς να καθίσεις εσύ;» Τού είπα: «Όχι Γέροντα». Μου λέει: «Γιατί;» Τού απάντησα: «Διότι, εάν καθίσω πάνω σας, θα σας πλακώσω». Μου λέει: «Πότε μπορείς να καθίσεις;» Τού λέω: «Όταν φύγετε εσείς, μπορώ να καθίσω εγώ». Μου λέει: «Ακριβώς, παιδί μου, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας. Όταν έχουμε μέσα μας το Χριστό μας, μπορεί να έρθει ο αντίχριστος; Μπορεί να μπει καμιά άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας; Γι’ αυτό σήμερα, παιδί μου, δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο. Όταν βάλουμε το Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο Χριστός είναι το πάν κι έτσι πάντοτε, παιδί μου, να λες στους ανθρώπους, και τον αντίθετο δεν τον φοβόμαστε.
Και κοίταξε να σού πω κάτι. Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μια συσκευή με ακτίνες Laser και με σφράγιζε με το 666 με το ζόρι, εγώ δεν θα στενοχωριόμουνα. Θα μου πεις, Γέροντα, μα δεν είναι το σημείο τού αντιχρίστου; Ναι αλλά και χίλια 666 να μου έγραφε πάνω μου με τις ακτίνες Laser, ανεξίτηλα, εγώ δεν θα στενοχωριόμουνα. Γιατί; Γιατί, παιδί μου, τους πρώτους μάρτυρες τους είχαν βάλει στα θηρία κι έκαναν το σταυρό τους και τα θηρία γινόντουσαν αρνάκια. Τους είχαν στη θάλασσα, έκαναν το σταυρό τους και η θάλασσα γινόταν γη και περπατούσαν. Τους είχαν μέσα στη φωτιά, έκαναν το σταυρό τους και η φωτιά γινόταν δροσιά. Ευλογημένο μου παιδί, τί είμαστε σήμερα εμείς; Πιστεύουμε στο Χριστό; Το σταυρό μας; Μα γιατί κατέβηκε ο Χριστός; Δεν κατέβηκε για να δυναμώσει την ασθένειά μας; Έτσι, παιδί μου, να πεις και στο Γέροντα. Και συ, να πεις στους ανθρώπους να μη φοβούνται τον αντίχριστο. Είμαστε παιδιά τού Χριστού, είμαστε παιδιά της Εκκλησίας».
Αυτό το πράγμα μου έκανε πάρα πολλή εντύπωση. Και μου πρόσθεσε: «Να σού πω κάτι;» Λέω: «Γέροντα, παρακαλώ». Ο Πατριάρχης Δημήτριος πώς ήρθε στην Αθήνα;» Τού λέω: «με το αεροπλάνο». «Έ, καλά, ξέρω πώς ήρθε με το αεροπλάνο. Κολυμπώντας ήρθε ο άνθρωπος; Με τί ντοκουμέντα ήρθε;» Τού λέω: «Με διαβατήριο, Γέροντα». «Ελληνικό ή τουρκικό;» Τού λέω: «Δεν ξέρω». «Έ, μου κάνεις και το σοφό. Με τουρκικό ήρθε. Και ποιό είναι το εθνόσημο της Τουρκίας, ξέρεις;» Τού λέω: «Δεν ξέρω, Γέροντα». «Έ, τότε τα παράκανες, δεν ξέρεις το εθνόσημο της Τουρκίας; Είναι η ημισέληνος. Και ξέρεις πώς ονομάζεται η ημισέληνος από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, μετά που εμφανίστηκε ο Μωάμεθ;» Τού λέω: «Όχι, Γέροντα». «Έ, να πάρω το πτυχίο σου και να το σχίσω. Τι θεολόγος είσαι εσύ;», χαριτολογώντας.
- Τον παριστάνετε πολύ ωραία, τον βλέπω μπροστά μου τώρα.
- Μα κι εγώ τον έχω μπροστά μου, μέσα στην καρδιά μου τον έχω. Γι’ αυτό σας τα λέω έτσι. Και συνεχίζει: «Η ημισέληνος είναι σημείο τού αντιχρίστου. Εάν είναι σημείο τού αντιχρίστου η ημισέληνος και ο Πατριάρχης μας έχει στο διαβατήριό του το σημείο τού αντιχρίστου (και στις σφραγίδες τους, πόσες σφραγίδες βάζουν μέσα έξω; ), πάει να πει ότι ο Πατριάρχης μας είναι αντίχριστος; Όχι, ρε παιδί μου, όχι ρε παιδί μου! Μην περιορίζουμε τόσο πολύ το Ευαγγελικό μήνυμα! Δεν είναι ο Χριστός τόσο στενόμυαλος όσο είμαστε εμείς οι άνθρωποι που θέλουμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα. Έτσι να πεις στο Γέροντα και έτσι να λες στους ανθρώπους. Ούτε τον αντίχριστο να φοβούμαστε, ούτε το 666».
Και τούτο, κ. Κλείτο, μου έκανε εντύπωση και πολύ αναπαύθηκα. Και το λέω στους ανθρώπους που έρχονται. [Γερ. 118π.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου