Τι απέγινε άραγε αυτή η απλότητα των γιαγιάδων μας; Γιατί το τριμμένο ράσο ενός προσφιλούς μου προσώπου αποτελεί αιτία για διαπόμπευση και μάλιστα μέσα σε κύκλους που χαρακτηρίζονται άκρως πνευματικοί; Γιατί αναρωτιέμαι ακόμη και στα πιο καθημερινά πράγματα ψάχνουμε το κάτι διαφορετικό; Τι δουλειά έχει ο εντυπωσιασμός με την πνευματική ζωή; Μήπως τελικά χάσαμε την ουσία;
Ω μακάρια απλότητα, το ένδυμα και το σώμα της απάθειας και της τελειότητας και ο χώρος όπου αρέσκεται να κατοικεί ο Θεός!
Γι’ αυτή μίλησε ο Κύριός μας και την αναζήτησε στους ανθρώπους, αλλά τη βρήκε μόνο στα νήπια, στα «παιδία», που είναι άκακα και απλά και μας απείλησε, τρόπον τινά, ότι αν δεν την αποκτήσουμε στη ζωή αυτή, δεν θα γίνουμε δεκτοί στη βασιλεία του.
Αν εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο αναζητάς την απλότητα και θέλεις να την κατακτήσεις γιατί δεν αρχίζεις να ξεριζώνεις όλο το σύστημα της ιδιοτέλειας και της αυταρέσκειας, της δαιμονικής υποκρισίας, της προσποίησης και της «σχηματοφάνειας» που δυστυχώς διαβρώνουν την ψυχή σου; Ξεκίνα από σήμερα και θυμήσου και ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς τριμμένο ράσο φόραγε γι’ αυτό μη λυπάσαι που σε κοροϊδεύουν…
Σύνταξη και επιμέλεια άρθρου : Σοφία Κιόρογλου
